WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

13 maja
Święty Serwacy, biskup

Zobacz także:

Święty Serwacy
Serwacy po 345 r. był biskupem w Tongres (Tongeren, najstarsze miasto Belgii). Pełnił ten urząd przez 37 lat. Pochodził prawdopodobnie z Armenii. Bywa utożsamiany z Sarbatiosem, jednym z biskupów pozostających w ostrej opozycji wobec arian na synodzie w Rimini (359), który poparł uchwały Soboru Nicejskiego I (325), potępiające błędy Ariusza. Miał gościć św. Atanazego wygnanego ze swej biskupiej stolicy przez arian. Razem z nim uczestniczył w synodzie w Trierze w 346 r.
Według świadectwa św. Grzegorza z Tours, Serwacy wiele podróżował. Dwukrotnie miał odwiedzać Rzym (w 366 i 384 r.). Był szczególnym czcicielem Najświętszej Maryi Panny. Dlatego ku Jej czci ufundował i poświęcił dwa kościoły: w Tongres i w Maastricht. Zmarł w Maastricht prawdopodobnie 13 maja 384 r., choć hagiografowie nie są w tej sprawie zgodni; przypuszcza się, że mógł umrzeć w Tongeren, a relikwie znacznie później zostały przeniesione do Maastricht, gdzie znajdują się do dzisiaj. Zaraz po śmierci Serwacy zaczął odbierać cześć od wiernych. Wystawiono także niebawem na jego grobie najpierw kaplicę, a potem kościół. Kiedy zniszczyli go Normanowie w 881 roku, został jeszcze piękniej odbudowany w 1039 roku. Wśród znakomitych osób, które pielgrzymowały do grobu św. Serwacego, byli cesarze Karol Wielki, Henryk III i Maksymilian, a także św. Bernard, św. Norbert i inni.
Św. Serwacego obrali za swojego patrona hutnicy, stolarze oraz uprawiający winorośl. Wzywano go także jako patrona od urodzajów, patrona od gorączki (febry) i reumatyzmu. Orędownik podczas przymrozków. Patron diecezji w Worms (Wormacja w południowo-zachodnich Niemczech) i miasta Maastricht w Holandii.
W ludowej tradycji św. Serwacy jest jednym z "zimnych ogrodników", razem ze św. Pankracym (12 maja) i św. Bonifacym (14 maja). Zimni ogrodnicy i św. Zofia (15 maja) - to ostatnie dni wiosennych przymrozków, które grożą roślinom.

W ikonografii św. Serwacy przedstawiany jest w biskupich szatach pontyfikalnych. Czasami razem ze św. Piotrem, który według legendy podaje mu srebrny klucz do bram nieba. Święty może tam wprowadzić każdego, kogo chce. Atrybutami są: chodaki i smok.



Ostatnia aktualizacja: 30.04.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Como, w północnych Włoszech - bł. Magdaleny Alberici. Córka miejscowego notabla, rychło nauczyła się współczucia, widząc swych ziomków dotkniętych klęską głodu. Wcześnie też wstąpiła do klasztoru, a potem, założywszy nowy klasztor wedle reguły św. Augustyna, była w nim przeoryszą. Zmarła po długich i dotkliwych cierpieniach w roku 1465.

W La Puye, we Francji - św. Andrzeja Huberta Fournet. Pochodził spod Poitiers, z rodziny, która wydała wielu księży. Sam był gorliwym duszpasterzem, ale gdy odmówił przysięgi konstytucyjnej, został aresztowany. Potem duszpasterzował z ukrycia, a przez jakiś czas przebywał na terenie Hiszpanii. Po konkordacie z 1801 r. był proboszczem w Maille. Ze stanowiska tego zrezygnował w 19 lat później. Zajął się wówczas zgromadzeniem Córek Krzyża, które założył razem ze św. Joanną Franciszką Bichier des Ages. Zmarł w roku 1834. Kanonizował go w roku 1933 Pius XI.

oraz:

bł. Gerarda z Villamagna, giermka (+ 1245); św. Glicerii, męczennicy (+ 177); św. Jana Milczącego, biskupa i mnicha (+ 558); św. Mucjusza, prezbitera i męczennika (+ ok. 305)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG