WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

9 maja
Święty Pachomiusz Starszy, pustelnik

Zobacz także:

Święty Pachomiusz Starszy
Pachomiusz urodził się około 287 r. w Esneh (Górny Egipt) z rodziców pogańskich. Kiedy miał 20 lat, został wzięty do wojska i musiał służyć w legionach rzymskich w pobliżu Teb. Młodych rekrutów traktowano bardzo surowo, by ich w ten sposób zaprawiać do trudów żołnierskich. Doznawali jednak wiele życzliwości i pomocy od miejscowej ludności katolickiej. Donoszono im pożywienie, przynoszono bieliznę i codzienne ubranie. Zdziwiony Pachomiusz dowiedział się, że powodem, dla którego jego dobrodzieje nie chcą przyjąć zapłaty, jest to, że czynią to w imię miłości do Pana Boga. Młody rekrut powoli zaczął zapoznawać się z nauką Chrystusa. Modlił się też do Boga chrześcijan, by go uwolnił od okrutnej służby. Po zwolnieniu z niej przyjął chrzest.
Postanowił oddać się na wyłączną służbę Bożą. Udał się na pustynię, gdzie podjął życie w surowej ascezie u św. Polemona. Potem udał się do miejscowości Tabenna, gdzie prowadził życie samotne. Z wolna zaczęli przyłączać się do niego uczniowie. Z czasem (w latach 320-325) powstał duży klasztor. W następnych latach Pachomiusz założył jeszcze 8 podobnych zespołów mniszych. Po pewnym czasie zarząd nad klasztorem powierzył swojemu uczniowi, św. Teodorowi, a sam przeniósł się do Phboou, skąd rządził wszystkimi klasztorami-eremami. W czasie prześladowania udzielił schronienia św. Atanazemu.
We wszystkich eremach Pachomiusza obowiązywały następujące zasady: prowadzono życie wspólne, wykonywano prace ręczne, z której mnisi utrzymywali siebie oraz ubogich; każdy mieszkał w oddzielnym szałasie, a zbierano się wspólnie jedynie na posiłek i pacierze. Do odprawiania Mszy świętej zapraszano okolicznych kapłanów. Pachomiusz był bowiem przeciwny udzielaniu mnichom święceń kapłańskich, by nie wyróżniali się od reszty braci. Szczególny akcent kładł na cnoty ubóstwa i posłuszeństwa.
Zmarł 9 maja 347 r. Zostawił 9 założonych przez siebie eremów męskich i jeden żeński, w których łącznie było kilka tysięcy mnichów. Po jego śmierci zarząd nad wszystkimi objął św. Teodor (+ ok. 368).
Dla nadania trwałości swemu dziełu, Pachomiusz zostawił regułę pisaną, którą w roku 402 św. Hieronim przełożył na język łaciński. Koptyjski oryginał tej reguły zachował się jedynie we fragmentach. Można więc nazwać Pachomiusza pierwszym z ascetów, który nie tylko zakładał osady mnichów, ale także napisał dla nich regułę. Jego ciała nie udało się odnaleźć, gdyż w swojej pokorze zobowiązał następcę, by jego ciało zostało w ukryciu. W Kościele wschodnim doznaje wielkiej czci. W Etiopii do dziś pokazują drewniany krzyż, który według podania ma pochodzić od Pachomiusza.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Jarosław Charkiewicz
Pachomiusz Wielki Egipski
Parafia św. Zygmunta w Słomczynie
Św. Pachomiusz Starszy
F. J. Holzwarth
Św. Antoni, Pachomiusz, Epifaniusz, Efrem Syryjczyk
wiara.pl
Święty Pachomiusz
Parafia w Rudzie Śląskiej
Żywot świętego Pachomiusza, pustelnika
deon.pl
Pachomiusz Starszy
 
Janusz Wacław Koralewski
Mądrość pustyni

Niniejsza praca opisuje ruchy pustelnicze od czasów przedchrześcijańskich do VI wieku. Autor przybliża Czytelnikowi podstawowe pojęcia związane z życiem pustelniczym, przede wszystkim samo pragnienie samotności obecne w ludziach wszystkich czasów, rejonów geograficznych i religii. Nawiązuje do obrazów pustyni, które znajdujemy w księgach biblijnych, a nawiązujących do wielkich wydarzeń w dziejach zbawienia.
Anselm Grün OSB
Przypowieści mądrościowe Ojców Pustyni

W niniejszym wydaniu proponujemy 20 spośród ponad tysiąca przypowieści Ojców pustyni opatrzone cennym komentarzem o. Anselma Grüna OSB. Mamy nadzieję, że dzięki słowom starców głęboko w duszy zostaniemy poruszeni i odczujemy: "Tak. To istotnie prawda. To droga, na której można stać się człowiekiem. Taki jest Bóg".
Anselm Grün OSB
Przewodnik po duchowości ojców pustyni

Ta książeczka odkrywa przed Czytelnikiem mądrość płynącą z doświadczenia mniszego życia. 40 przypowieści Ojców opatrzonych cennym komentarzem dotyka problemów, z którymi człowiek - niezależnie od epoki, w której żyje - zawsze boryka się w życiu wewnętrznym. Jak radzić sobie z własną słabością, pokusami i jak traktować innych, jak właściwie podchodzić do modlitwy? Oto pytania, na które odpowiedzi mnich szukał przez samopoznanie. Bo tylko zgoda na siebie i całkowite oddanie swej słabości Bogu prowadzi do wewnętrznej harmonii i pełnego zjednoczenia ze Stwórcą.
ks. Marek Starowieyski
Czego mogą nas nauczyć ojcowie pustyni

Komentując teksty ojców pustyni, Autor pokazuje, jak radzić sobie ze zniechęceniem na modlitwie, powracającymi pokusami, negatywnymi emocjami... Okazuje się bowiem, że starożytni mnisi zmagali się z tymi samymi problemami duchowymi co my i to w jeszcze większym stopniu.

Ostatnia aktualizacja: 30.04.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
We Florencji - bł. Mikołaja Albergati. Wcześnie wstąpił do kartuzów, u których piastował potem rozmaite urzędy. W roku 1427 został biskupem Bolonii. Marcin V posługiwał się nim w rozmaitych legacjach i mediacjach. W Ferrarze z jego mandatu Mikołaj przewodniczył obradom soborowym. Gdy towarzyszył papieżowi Eugeniuszowi, ciężko zachorował w Sienie i tam zmarł w roku 1443. Zgodnie z życzeniem pochowano go we Florencji.

W Ittingen koło Schaffhausen, w Szwajcarii - bł. Jana Wagnera. Był kartuzem. Zmarł jednak jako pustelnik w roku 1516.

oraz:

św. Geroncjusza, biskupa z Cervii i męczennika (+ 501); św. Hermasa z Rzymu (+ I/II w.); bł. Marii Teresy od Jezusa (Gerhardinger), zakonnicy (+ 1879)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG