Kalwaria jest górą dla żyjących miłością. Otwarte rany Jezusa ukrzyżowanego są miejscem ucieczki i mieszkaniem Jego wybranych. Kto nie miłuje Jezusa, nie może uczestniczyć w Jego modlitwie w Ogrodzie Oliwnym ani w Jego cierpieniach. Tylko miłość prowadzi do krzyża, na którym umierał Jezus z miłości do nas. Święte niewiasty: Teresa, Katarzyna, Agnieszka, a także wszyscy mieszkający w niebie kształtowali swoją świętość na górze Kalwarii. Również my musimy zanurzać nasze pióro we krwi Serca Jezusowego, abyśmy mogli w godny sposób pisać o Jego miłości; tak bowiem czynił każdy, kto żył miłością i starał się pełnić wolę Bożą; tak czynił każdy, kto chciał być uczniem Ukrzyżowanego. Jeżeli ja nie potrafię tego czynić, staje się to dla mnie powodem zawstydzenia i upokorzenia. Jak bowiem mogę zachęcać do miłości innych, jeżeli sam nie uczestniczę w cierpieniach Jezusa? On oczekuje od nas umartwienia ciała, czy mogę wymawiać się swoją ludzką słabością? On oczekuje od nas miłości, czy potrafię znaleźć jakiekolwiek usprawiedliwienie, jeżeli Go nie kocham? Czy jest jakieś przykazanie łatwiejsze do spełnienia? O, ja nieszczęśliwy! Na jaki wyrok zasługuję podczas sądu, jeżeli nie kocham miłującego mnie ojca, życzliwego brata, najmilszego oblubieńca i najwierniejszego przyjaciela? Czy jest jakaś niegodność większa od mojej? Bóg obdarzył mnie sercem zdolnym do miłości; tymczasem ja odważam się plamić tę świątynię miłością rzeczy stworzonych. Bóg uczy mnie prawdziwej miłości, a moje serce pozostaje oziębłe. Bóg nieustannie poszukuje mojego serca, a ja Mu odmawiam, bo wolę otwierać je na miłość stworzeń. Bóg licznymi zachętami, a nawet wyrzutami sumienia skłania mnie do umiłowania Go nade wszystko; tymczasem ja zamykam moje serce i moje uszy, a moje sumienie pozostaje nieczułe.

Jak nieliczni są ci, którzy prawdziwie miłują Jezusa! Wielu zapewnia o swojej miłości, ale w gruncie rzeczy nie miłują. Liczni chcieliby przebywać z Jezusem na Górze Przemienienia, ale nie na Kalwarii. Kochają Go w chwilach pomyślności, ale odmawiają miłości w przeciwnościach i upokorzeniach. Nawet wśród osób konsekrowanych mało jest takich, którzy czystą miłością darzą Serce Jezusa ukrzyżowanego. Oby Bóg pozwolił nam znaleźć się wśród tych nielicznych.