WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:
Internetowa Liturgia Godzin
Wesprzyj rozwój serwisu

W archidiecezji warmińskiej:

Kolor szat:
Poniedziałek, 1 grudnia 2025
ŚW. ANDRZEJA, APOSTOŁA
głównego patrona archidiecezji
Uroczystość

Godzina Czytań
(monastyczna LG)



K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.


Chwała wam, Apostołowie,
Na dwunastu tronach w niebie;
Sam was Jezus przygotował
I na krańce posłał świata.

Z was, kamieni drogocennych,
On uczynił fundamenty,
Aby na nich wznieść swe Miasto,
Gdzie Baranek jest światłością.

Cały Kościół was wysławia,
Zaślubiony Chrystusowi,
Wdzięczny wam za nauczanie
I za waszej krwi ofiarę.

Kiedy świat dobiegnie kresu,
Odkupiciel przyjdzie w chwale;
Otoczony waszym gronem
Będzie sądził ludzkie czyny.

Więc już teraz was prosimy:
Umocnijcie nas modlitwą,
By zasiane przez was ziarno
Wieczny plon wydało w niebie.

Cześć niech będzie Chrystusowi,
Który wybrał was na posłów
Miłosierdzia swego Ojca
I napełnił Duchem Świętym. Amen.


1 ant. Nad Jeziorem Galilejskim * ujrzał Jezus Szymona i Andrzeja, którzy zarzucali sieci.

Psalm 19 A
Chwała Boga Stwórcy i Prawodawcy
Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju (Łk 1, 78. 79)

Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
Tam słońcu namiot postawił, †
a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *
cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.
Ono wschodzi na krańcu nieba †
i biegnie aż po drugi kraniec, *
a nic przed jego żarem się nie schroni.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Nad Jeziorem Galilejskim ujrzał Jezus Szymona i Andrzeja, którzy zarzucali sieci.

2 ant. Rzekł do nich Jezus: * Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Psalm 72
Królewska władza Mesjasza
Otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę (Mt 2, 11)

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu,
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, †
będzie ratował dzieci biedaków *
i zmiażdży ciemiężycieli.
Będzie żył długo jak słońce, *
jak księżyc, z pokolenia na pokolenie.
Będzie jak deszcz spadający na trawę, *
jak rzęsista ulewa, co nawadnia ziemię.
Za dni jego sprawiedliwość zakwitnie *
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Wrogowie będą bić przed nim pokłony, *
a przeciwnicy pył będą lizali.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Wybawi ich od krzywdy i przemocy, *
gdyż krew ich cenna jest w jego oczach.
Będzie żył i przyniosą mu złoto z Saby, †
zawsze będą się modlić za niego, *
nieustannie błogosławić mu będą.
Obfitość zboża będzie na ziemi, †
szczyty pagórków zaszumią kłosami jak Liban *
i rozmnożą się mieszkańcy miast jak polna trawa.
Niech jego imię trwa na wieki, *
jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.
Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *
niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, *
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię, †
a Jego chwała niech wypełni ziemię. *
Niech się tak stanie, niech się stanie!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Rzekł do nich Jezus: / Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

3 ant. Apostołowie zostawili swoje sieci * i poszli za Zbawicielem.

Psalm 9
Dziękczynienie za zwycięstwo
"I znowu przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych"

Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, *
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą, *
zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.
Bo ustępują moi wrogowie, *
padają i giną przed Twoim obliczem.
Tyś sądu mojego się podjął i sprawy, *
zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
Rozgromiłeś pogan, wygubiłeś grzeszników, *
na wieki wymazałeś ich imię.
Upadek wrogów wieczystą ich ruiną, *
przepadła pamięć o miastach zburzonych przez Ciebie.
A Pan zasiada na wieki, *
przygotował swój tron, by sądzić.
Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, *
rozstrzygał bezstronnie sprawy narodów.
Schronienie w Panu znajdzie uciśniony, *
ucieczkę w czasie utrapienia.
Ufają Tobie znający Twe imię, *
bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
Psalm śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, *
głoście Jego dzieła wśród narodów,
Bo mściciel krwi pamięta o nich, *
nie zapomniał wołania ubogich.
Zmiłuj się nade mną, Panie, †
zobacz, jak jestem poniżony *
przez tych, którzy mnie nienawidzą;
Ty, który mnie dźwigasz spod bram śmierci, †
bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjonu *
i radował się Twoją pomocą.
Poganie wpadli do dołu, który sami kopali, *
w sidle przez nich ukrytym noga ich uwięzła.
Pan się objawił i sąd przeprowadził, *
w dzieła rąk swoich uwikłał się grzesznik.
Niech precz odejdą grzeszni do krainy umarłych, *
wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
Gdyż ubogi nigdy nie będzie zapomniany, *
a ufność nieszczęśliwych nie zawiedzie na wieki.
Powstań, Panie, by nie zwyciężył człowiek, *
osądź narody przed Twoim obliczem.
Przejmij ich, Panie, bojaźnią, *
niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Apostołowie zostawili swoje sieci / i poszli za Zbawicielem.

K. Głoście wśród narodów, że Pan jest królem.
W. Każdego dnia głoście Jego zbawienie.



Z Pierwszego Listu
św. Pawła Apostoła do Koryntian
1, 18 - 2, 5

Bracia! Nauka krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem: "Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę". Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.
Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców; wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone; i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga. Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi.
Tak też i ja, przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.



K. Gdy Pan przechodził koło Jeziora Galilejskiego, / ujrzał Piotra i Andrzeja, zarzucających sieć w jezioro, i zawołał ich mówiąc:
W. Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.
K. Byli bowiem rybakami. I rzekł do nich:
W. Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.


1 ant. Chrystus mnie posłał, * abym dla Niego zdobywał wielu wyznawców.

Psalm 46
Bóg schronieniem i mocą
Nadadzą Mu imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami" (Mt 1, 23)

Bóg jest dla nas ucieczką i siłą, *
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *
i góry zapadły w otchłań morza.
Niech jego wody burzą się i kipią, *
niech góry się chwieją pod jego naporem;
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, *
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje, *
Bóg je wspomoże o świcie.
Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa, *
zagrzmiał głos Jego i rozpłynęła się ziemia.
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, *
zdumiewające czyny, których dokonał na ziemi.
On uśmierza wojny aż po krańce ziemi, †
On kruszy łuki i łamie włócznie, *
a tarcze ogniem pali.
"Połóżcie temu kres, a we Mnie Boga uznajcie, *
wywyższonego wśród narodów, wywyższonego na ziemi".
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Chrystus mnie posłał, / abym dla Niego zdobywał wielu wyznawców.

2 ant. Na widok krzyża Andrzej zawołał: * O krzyżu drogocenny, zawsze cię miłowałem / i pragnąłem twej chwały.

Psalm 48
Dziękczynienie wyzwolonego ludu
Uniósł mnie anioł na górę wielką i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem (Ap 21, 10)

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich *
okazał się obroną.
Oto połączyli się królowie *
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *
zmieszali się i uciekli.
Chwyciło ich drżenie, *
jak ból rodzącą kobietę.
Jak wiatr ze wschodu, *
który okręty z Tarszisz druzgocze.
Cośmy słyszeli, to zobaczyliśmy *
w mieście Pana Zastępów,
W mieście naszego Boga. *
Bóg je umacnia na wieki.
Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją *
we wnętrzu Twej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja †
sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Niech się weseli góra Syjon, †
niech się radują miasta Judy *
z powodu Twych wyroków.
Obejdźcie Syjon dokoła, *
policzcie jego wieże.
Przypatrzcie się jego murom, †
zobaczcie jego warownie, *
by powiedzieć przyszłym pokoleniom,
Że Bóg jest naszym Bogiem na wieki *
i On nas będzie prowadził.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Na widok krzyża Andrzej zawołał: / O krzyżu drogocenny, zawsze cię miłowałem / i pragnąłem twej chwały.

3 ant. Umiłował Chrystus Andrzeja, * który złożył swe życie w ofierze dla Królestwa Bożego.

Psalm 67
Niech wszystkie narody wysławiają Boga
Wiedzcie, że to zbawienie Boże posłane jest do pogan (Dz 28, 28)

Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
niech nam ukaże pogodne oblicze,
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Ziemia wydała swój owoc, *
Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Umiłował Chrystus Andrzeja, / który złożył swe życie w ofierze dla Królestwa Bożego.

K. Pan ukazał swoje zbawienie.
W. Na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.



Homilia św. Jana Chryzostoma, biskupa, o Ewangelii św. Jana
(Homilia 19, 1)

Znaleźliśmy Mesjasza

Andrzej pozostał tego dnia u Jezusa. Dowiedział się od Pana wielu rzeczy, a tych skarbów nie zachował dla siebie, lecz co prędzej pobiegł do swego brata i o tym mu opowiedział. Zauważmy też, co mu rzekł: "Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa".
Oto w paru słowach wyjawia to, co rozpoznał w tak krótkim czasie. Podkreśla to wpływ Mistrza na uczniów oraz ukazuje, jak uważnie słuchali oni Jego nauki. Słowa Andrzeja płyną z duszy gorąco pragnącej zjawienia się Mesjasza i wyczekującej Jego przyjścia z niebios; duszy radującej się ukazaniem się Zapowiedzianego i śpieszącej zwiastować innym o tak wielkim wydarzeniu. Są one także wyrazem szczerych rodzinnych uczuć i przywiązania, które skłaniają go do dzielenia się ze swoim bratem dobrami duchowymi.
Zwróćmy również uwagę na dobre i uległe usposobienie Piotra, który natychmiast i bez ociągania się idzie ze swoim bratem. "I przyprowadził go do Jezusa", mówi Ewangelista. Nie należy jednak zarzucać Piotrowi łatwowierności, że tak, bez większego zastanowienia się, uwierzył bratu. Najprawdopodobniej Andrzej wyłożył mu to dokładnie i wyczerpująco, bo przecież ewangeliści wiele wydarzeń przytaczają w skrócie, nie chcąc się rozwodzić. A zresztą nie jest powiedziane w Ewangelii, że Piotr z miejsca uwierzył, lecz tylko, że Andrzej "przyprowadził go do Jezusa", aby od Niego sam dowiedział się wszystkiego. Ponadto był jeszcze i drugi uczeń, który brał w tym udział.
Jan Chrzciciel rzekł o Jezusie: "Oto Baranek Boży" oraz: "On chrzci Duchem Świętym", pozostawiając uczniom dowiedzenie się więcej z ust samego Jezusa. Jeszcze słuszniej postąpił Andrzej i uczynił coś więcej, przyprowadził swego brata do samego źródła światłości. Ten zaś pośpieszył z takim weselem, że nie zwlekał ani chwili.



W. Andrzej, gdy usłyszał głos wzywającego Pana, natychmiast zostawił sieci.
W. I poszedł za Tym, który daje życie wieczne.
K. A z miłości dla Chrystusa i Jego Prawa poniósł męczeństwo.
W. I poszedł za Tym, który daje życie wieczne.


Ant. Cieszcie się i radujcie, * bo wasze imiona zapisane są w niebie.

Pieśń (Iz 61, 6-9)
Przymierze Pana z Jego kapłanami
Bóg sprawił, żeśmy mogli się stać sługami Nowego Przymierza (2 Kor 3, 6)

Nazwą was kapłanami Pana, *
otrzymacie imię sług naszego Boga.
Zużytkujecie bogactwo narodów, *
ich dobrobyt stanie się waszą własnością.
Ponieważ hańba tego ludu była zdwojona, *
poniżenie i zniewagi były ich udziałem,
Przeto w swej ziemi odziedziczą wszystko w dwójnasób *
i wiecznym szczęściem cieszyć się będą.
Gdyż Ja, Pan, praworządność miłuję, *
nienawidzę grabieży i gwałtu;
Z całą wiernością oddam im nagrodę *
i zawrę z nimi przymierze wieczyste.
Ich plemię będzie sławne wśród narodów, *
a ich potomstwo między ludami.
Wszyscy, którzy ich zobaczą, uznają, *
że oni są szczepem błogosławionym Pana.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Pieśń (Mdr 3, 7-9)
Przyszła chwała wybranych
Sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego (Mt 13, 43)

W dniu nawiedzenia Pana zajaśnieją sprawiedliwi *
i jak iskry rozbiegną się po ściernisku.
Będą sądzić ludy, zawładną narodami, *
a nad nimi Pan będzie królował na wieki.
Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, †
wierni w miłości będą przy Nim trwali, *
bo łaska i miłosierdzie są dla Jego wybranych.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Pieśń (Mdr 10, 17-21)
Bóg Zbawcą swojego ludu
Ci, którzy zwyciężyli Bestię, śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka (Ap 15, 2. 3)

Pan oddał świętym zapłatę za ich trudy *
i powiódł ich drogą cudowną.
Podczas dnia stał się dla nich osłoną, *
a światłem gwiazd wśród nocy.
Przeprawił ich przez Morze Czerwone, *
przeprowadził przez wody ogromne.
Zatopił ich nieprzyjaciół *
i wyrzucił z głębiny odmętów.
Sprawiedliwi zaś złupili bezbożnych †
i wywyższali, Panie, święte imię Twoje, *
zgodnie sławili Twą zwycięską rękę.
Usta bowiem niemych Mądrość otworzyła *
i głośnymi uczyniła niewprawne języki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Cieszcie się i radujcie, / bo wasze imiona zapisane są w niebie.

K. Uczynię ich filarami w świątyni Boga mojego.
W. I na nich imię Boga mojego napiszę.



Słowa Ewangelii
według świętego Mateusza
Mt 4, 18-22

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro: byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi". Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.


Po odczytaniu Ewangelii można dołączyć homilię wziętą z pism Ojców Kościoła; może ją także wygłosić przewodniczący albo wyznaczony przez przełożonego kapłan.



Ciebie, Boże, chwalimy,
Ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu,
wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini
nieustannym głoszą pieniem:
Święty, Święty, Święty
Pan Bóg Zastępów!
Pełne są niebiosa i ziemia
majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny chór Apostołów,
Ciebie Proroków poczet chwalebny,
Ciebie wychwala
Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi
wysławia Kościół święty:
Ojca niezmierzonego majestatu,
godnego uwielbienia,
prawdziwego i Jedynego Twojego Syna,
Świętego także
Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, o Chryste,
Tyś Ojca Synem Przedwiecznym.
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo,
nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci,
otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz
w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia:
tak wszyscy wierzymy.
Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom,
których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich
w wiekuistej chwale.

Następującą część hymnu można według uznania opuścić:

Zachowaj lud swój, o Panie,
i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi,
i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni
błogosławimy Ciebie
I wysławiamy imię Twe na wieki,
na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym
zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie,
zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami,
jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję,
nie będę zawstydzon na wieki.



Módlmy się. Wszechmogący Boże, święty Andrzej Apostoł był głosicielem Ewangelii i pasterzem Twojego Kościoła, pokornie Cię prosimy, * aby nieustannie wstawiał się za nami. Przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana i Boga, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * przez wszystkie wieki wieków. Amen.


We wspólnym odprawianiu oficjum:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

Dalej - Jutrznia

Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Wyślij do nas maila

STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA | ANKIETA | LINKI | WASZE LISTY | CO NOWEGO?

 Teksty Monastycznej Liturgii Godzin - © Copyright by Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG