Internetowa Liturgia Godzin


Kazanie ¶w. Augustyna, biskupa
(Kazanie 34, 1-3. 5-6)

¦piewajmy Panu pie¶ń miło¶ci

"¦piewajcie Panu pie¶ń now±; chwała Jego niech zabrzmi w zgromadzeniu ¶więtych".
Oto wezwanie, aby za¶piewać Panu pie¶ń now±. Nowy człowiek umie za¶piewać pie¶ń now±. ¦piew to wyraz rado¶ci, a ¶ci¶le mówi±c - wyraz miło¶ci. Kto potrafi miłować życie nowe, ten umie ¶piewać pie¶ń now±, a czym jest życie nowe, daje nam poznać pie¶ń nowa. Do jednego bowiem królestwa odnosi się to wszystko: nowy człowiek, nowa pie¶ń i nowe przymierze. A więc nowy człowiek będzie ¶piewał pie¶ń now± i będzie należał do przymierza nowego.
Nie ma człowieka, który by nie kochał, lecz wolno spytać, co kocha? Nie każe się nam porzucać miło¶ci, ale wybrać przedmiot naszej miło¶ci. Lecz cóż możemy wybrać, je¶li nie zostali¶my wybrani? O tym, że nie miłujemy, jeżeli wpierw nie zostali¶my umiłowani, mówi nam apostoł Jan: "My miłujemy, ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował". Spytaj, sk±d bierze się w człowieku miło¶ć do Boga, a nie znajdziesz innej odpowiedzi niż ta, że Bóg pierwszy go umiłował. Samego siebie dał nam Bóg do umiłowania, dał nam także to, przez co możemy Go miłować. Czym jest jednak to, przez co Go miłujemy, mówi nam jasno ¶więty Paweł: "A Miło¶ć Boża jest rozlana w naszych sercach". A kto j± tam rozlał? Może my sami? O nie! A więc, sk±d pochodzi? "Przez Ducha ¦więtego, który został nam dany".
Maj±c więc tę ufno¶ć, miłujmy Boga Jego miło¶ci±. Posłuchajmy, co o tym jeszcze ja¶niej mówi Jan Apostoł: "Bóg jest miło¶ci±, kto trwa w miło¶ci, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim". Nie wystarcza powiedzieć: "Miło¶ć jest z Boga". Ale kto z nas o¶mieliłby się powiedzieć to, co mówi Jan: "Bóg jest miło¶ci±". Ten, kto tak mówił, wiedział, co miał w swoim sercu.
A więc Bóg daje się nam całkowicie. Woła do nas: "Miłujcie Mnie, a będziecie Mnie posiadali, bo nie możecie Mnie miłować, je¶li Mnie nie posiadacie".
O bracia i synowie, dzieci Ko¶cioła, ¶więte potomstwo z wysoka; o wy, odrodzeni w Chrystusie i narodzeni z nieba, posłuchajcie mnie, a raczej Tego, który mówi przeze mnie: "¦piewajcie Panu pie¶ń now±". Oto ¶piewam, mówisz. Owszem, ¶piewasz i słyszę twój głos. Uważaj jednak, aby życie nie ¶wiadczyło przeciw słowom.
¦piewajcie głosem, ¶piewajcie sercami, ¶piewajcie ustami, ¶piewajcie swoim życiem: "¦piewajcie Panu pie¶ń now±". Pytacie, co macie ¶piewać o Tym, którego miłujecie, bo na pewno chcesz ¶piewać o Tym, którego kochasz. Szukasz, jak± pie¶ni± chwały Go uczcić. Słyszeli¶cie: "¦piewajcie Panu pie¶ń now±". Szukacie pie¶ni pochwalnej? "Chwała Jego niech zabrzmi w zgromadzeniu ¶więtych". Sam ¶piewak jest pochwał± swojego ¶piewu.
Chcecie wy¶piewywać chwałę Boga? Sami b±dĽcie tym, co ¶piewacie. A jeste¶cie Jego pie¶ni± pochwaln±, gdy wasze życie jest dobre.



Autor: ¶w. Augustyn, biskup
¬ródło: Kazanie 34, 1-3. 5-6
Temat: ¦piewajmy Panu pie¶ń miło¶ci
Dział LG: Teksty okresowe - Okres Wielkanocny
Obchód: wtorek III tygodnia Okresu Wielkanocnego
Strony: LG tom II (Pallottinum 1984), s. 561
Monastyczna LG tom II, s. 562


© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum