W Rzymie - św. Maura, męczennika. Wiadomo, że pochowano go na cmentarzu przy Via Salaria, a papież Damazy poświęcił mu krótki utwór. Jak większość damazjańskich inskrypcji, utwór ten nie precyzuje czasu, w którym męczennik zginął, ale zaznacza, że był młodziutki i nie oszczędzono mu żadnej męki.

W opactwie Farfa, we Włoszech - św. Tomasza, opata. Był już zapewne mnichem, gdy przedsięwziął pielgrzymkę do Rzymu i Jerozolimy. W Ziemi Świętej przebywał przez trzy lata. Wówczas to miała mu się objawić Najświętsza Maryja Panna, która poleciła mu wrócić do Italii i założyć nowy klasztor. Ośrodek ten zdobył z czasem duży rozgłos i był wspierany przez możnych donatorów. Tomasz rządził nim przez trzydzieści pięć lat. Zmarł w roku 720 lub następnym.

oraz:

św. Deusdedita, biskupa (+ ok. 680); świętych męczennic Eulalii i Julii (+ 304); św. Gemella, męczennika (+ poł. IV w.); świętych męczenników Karpofora, prezbitera, i Abundiusa, diakona (+ III/IV w.); św. Melchiadesa, papieża i męczennika (+ 314); świętych męczenników Mennasa, Hermogenesa i Eugrafa (+ pocz. IV w.); św. Syndulfa, biskupa (+ ok. 650)