Internetowa Liturgia Godzin


Z przemówienia św. papieża Jana XXIII
z okazji ogłoszenia heroiczności cnót bł. Jeremiasza


Zawsze przed Panem

Ceremonia dzisiejsza, chociaż bardzo skromna, daje jednak powód do wielkiej radości. Radość ta szybko rozchodzi się z Watykanu na cały świat dobroczynnym blaskiem. W nim ujawnia się waga świętości stanowiącej jedną z podstaw chrześcijańskiej ascezy oraz szacunek dla niej. Ona bowiem jest jednym z czterech szczególnych znaków Kościoła Bożego.
Różne okoliczności tej sprawy zalecałyby wyciągnąć liczne praktyczne wnioski, pożyteczne i wzruszające. Wypada jednak sam temat zwięzłymi słowami doprowadzić do końca.
Ziemią ojczystą brata Jeremiasza z Wołoszczyzny była Rumunia, starodawny więc naród Europy, którego nazwa sugeruje powiązania ze wspólną Matką narodów.
Ten pokorny brat zakonny pytał kiedyś swoją pobożną matkę, co powinien czynić, aby pewnie osiągnąć wieczne zbawienie. Ta rozumna niewiasta ukazała wówczas synowi owo światło zapalone na górze, którym jest Święty Kościół Chrystusowy. Wtedy młodzieniec, pełen ufności, odznaczający się młodym wiekiem i ludzką postawą, wyruszył w drogę i nie spoczął, dopóki nie dotarł do Włoch. Tam przylgnął do drugiej swojej rodziny, do Zakonu Franciszkańskiego, znamienitej cząstki Kościoła Katolickiego. Zakon ten nadał mu nowe imię, przyodział w habit zakonny oraz wskazał na wzniosłą i ewangeliczną Regułę.
Zawsze pogodny, gorliwy i szlachetny, przez 47 lat pokornie służył bliźnim.
Niewinne oczy błogosławionego Jeremiasza dostrzegały rozległe pola rodzinnej ziemi, z którą był związany czułą i synowską miłością. Mimo to na ziemi włoskiej nie czuł się obcokrajowcem. Mieszkańcy Neapolu ceniąc go wysoko i okazując mu wielką życzliwość, tego przybranego swojego syna darzyli miłością za życia i po śmierci.
Tajemnicą jego wzniosłej doskonałości była prostota w myśleniu, osądzaniu i działaniu. Zawsze bowiem uświadamiał sobie, że stoi przed Panem, ustawicznie pokładając w Nim nadzieję oraz będąc zawsze gotowy do spełnienia Bożych natchnień i posłusznego spełnienia Bożych wskazań. Oto zachęta dla nas!...
Cnota prostoty sprawiła, że brat Jeremiasz z Wołoszczyzny jawi się jako bardzo miła postać.
Cnota prostoty podobna jest do postawy tego, który przychodząc na świat w Betlejem pragnął przebywać w gronie Świętej Rodziny, jak w swojej własnej, i zechciał rozumieć mowę Maryi i Józefa. Pozwala ona również właściwie tłumaczyć milczenie Jezusa.



Autor: bł. Jan XXIII, papież
Tytuł: Przemówienie z okazji ogłoszenia heroiczności cnót
Temat: Zawsze przed Panem
Dział LG: Teksty własne - Maj
Obchód: 07.05. - bł. Jeremiasza z Wołoszy, zakonnika (OFM)
Strony: Teksty własne Zakonów Franciszkańskich w Polsce - tom II, s. 21


© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum