Internetowa Liturgia Godzin


Homilia św. Bazylego Wielkiego, biskupa
(Homilia 20, O pokorze, 3)

Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu

"Niech się nie szczyci mędrzec swą mądrością, siłacz niech się nie chełpi swą siłą ani bogaty niech się nie przechwala swym bogactwem".
Czymże jest więc prawdziwa chwała i w czym człowiek odnajduje swą rzeczywistą wielkość? A oto co mówi Bóg: "Ten, kto się chlubi, niech się chlubi tym, że Mnie poznaje, iż Ja jestem Pan".
Godność człowieka, jego chwała i majestat polega na poznaniu tego, co naprawdę wielkie, na przylgnięciu do tej wielkości i szukaniu chwały u Pana chwały, zgodnie ze słowami Apostoła: "Kto się chlubi, niech się w Panu chlubi". Tenże Apostoł mówi, iż "Chrystus stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi".
To jest bowiem doskonała i pełna chluba, gdy ktoś wynosi się nie z powodu własnej sprawiedliwości, bo wie, że jej naprawdę nie posiada, lecz swoje usprawiedliwienie opiera wyłącznie na wierze w Chrystusa Pana.
Paweł Apostoł w tym się właśnie chlubi, że ma za nic swoją sprawiedliwość, a szuka tej, którą otrzymał przez Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga i wynikającą z wiary. Przez nią pragnie poznać Chrystusa i moc Jego zmartwychwstania oraz swoje współuczestnictwo w Jego cierpieniach. Taką sprawiedliwością przyobleczony chce naśladować śmierć Chrystusa, by w ten sposób dojść jakoś do powstania z martwych.
I tu upada wszelka wyniosłość pychy. Nic ci, o człowieku, nie pozostawiono, z czego mógłbyś się chlubić. Cała twoja chwała i nadzieja leży w tym, abyś uśmiercił wszystko, co twoje, i szukał przyszłego życia w Chrystusie. Ponieważ zaś już mamy zaczątki tego życia, możemy się chlubić i trwać w nadziei, żyjąc całkowicie z łaski i daru Boga. "Albowiem to Bóg jest w nas sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z (Jego) wolą". On swoją mądrość, którą przeznaczył dla naszej chwały, objawia przez Ducha Świętego.
Bóg udziela nam w pracy siły i odwagi. "Pracowałem więcej od wszystkich - powiedział św. Paweł - wszakże nie ja, ale łaska Boża, która jest ze mną".
Bóg wyrywa człowieka z niebezpieczeństw wbrew wszelkiej ludzkiej nadziei. "Sami w sobie - mówi Apostoł - mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie pokładali ufności w samych sobie, lecz w Bogu, który wskrzesza umarłych. On to nas wyrwał i wyrywa z tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci. W Nim mamy nadzieję, że nadal będzie nas wyrywał".



Autor: św. Bazyli Wielki, biskup
Tytuł: Homilia o pokorze
Źródło: Homilia 20; 3
Temat: Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu
Dział LG: Teksty okresowe - Wielki Post
Obchód: poniedziałek III tygodnia Wielkiego Postu
Strony: LG tom II (Pallottinum 1984), s. 179
Monastyczna LG tom II, s. 176


© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum