WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

24 kwietnia
Nawrócenie św. Augustyna,
biskupa i doktora Kościoła

Zobacz także:

Nawrócenie św. Augustyna

Augustyn z Hippony, dorastając, wybrał hedonistyczny styl życia. Związał się z sektą manicheistyczną i zaczął wierzyć w naukę przez nią głoszoną. Jego matka, św. Monika, nie zrażając się trudnościami, modliła się o nawrócenie syna. Obawiając się o niego, jeździła za nim do Kartaginy, Rzymu i Mediolanu. Pewien biskup prorokował: "Matko, jestem pewien, że syn tylu łez musi powrócić do Boga".
W wyzwoleniu z wiary w astrologię pomogła Augustynowi rozmowa w 386 r. z Firminusem, jednym z jego przyjaciół. Ponieważ czytał dużo dzieł filozoficznych platońskich i neoplatońskich, przełożonych z greki na łacinę przez Gajusza Mariusza Wiktoryna, sławnego retora i filozofa, który nawrócił się w 355 r., Augustyn zaczął studiować Pismo Święte, przede wszystkim listy św. Pawła. Pod koniec sierpnia 386 r. odwiedził go Pontycjan, wysoki urzędnik cesarski z Afryki - głęboko wierzący katolik. Opowiedział mu o swoich dwóch współtowarzyszach, którzy w Trewirze wstąpili do zakonu założonego przez św. Antoniego Wielkiego. Augustyna opanowało silne pragnienie, by uczynić na wzór owych nieuczonych ludzi: "To, co oni mogą, czyż nie powinieneś móc także i ty?" Augustyn na dobre postanowił porzucić dotychczasowe zajęcie, wypełnił ostatnie obowiązki profesora retoryki i wyjechał na podalpejską wieś, aby nabrać sił i przygotować się do przyjęcia chrztu.
Na wsi zaczął pisać Soliloquia i inne dialogi o duszy. Ostatecznym powodem do całkowitej przemiany było pewne wydarzenie. Pewnego dnia, płacząc pod wpływem wewnętrznego wzburzenia, wybiegł do ogrodu, by w odległym kącie położyć się pod drzewem i się modlić. Wtedy usłyszał z sąsiedniego ogrodu śpiew dziecka, które powtarzało słowa: "Tolle, lege! - Weź, czytaj!" Augustyn odniósł te słowa do siebie, odczytując je jako znak Opatrzności Bożej. Powrócił do domu, sięgnął do Listu do Rzymian. Jego oczy trafiły na przypadkowe słowa: "Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości, ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom" (Rz 13, 13-14). Doznał przy tym wyzwolenia z przywiązania do seksu, a w jego sercu zrodziła się chęć zachowania celibatu. Przeżycie to na trwałe zmieniło jego życie. Wkrótce powiedział o tym swojej matce, która tak długo modliła się o jego nawrócenie. Na początku marca 387 r. wrócił do Mediolanu, gdzie w Wigilię Wielkanocy przyjął chrzest z rąk biskupa Ambrożego wraz z synem Adeodatem i przyjacielem Alipiuszem. Rodzina i przyjaciele postanowili wrócić do ojczystej Afryki. Jednakże po przybyciu do portowej Ostii św. Monika ciężko zachorowała na febrę i zmarła.
Augustyn zawsze uważał swoje nawrócenie za niezasłużony dar Boży. W "Wyznaniach" ustosunkował się do błędów swej młodości i opisał doświadczenia, które były powodem całkowitej odmiany jego życia. Zamierzeniem tego dzieła było uwielbienie Boga i podziękowanie Mu za prowadzenie go przez życie. Święto nawrócenia św. Augustyna powinno być dniem radości i dziękczynienia za to, że Bóg potrafi dla każdego w mrokach ciemności niewiary i zagubienia zapalić jasne światło wiary, nadziei i miłości.

Więcej informacji o św. Augustynie - pod datą 28 sierpnia.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Św. Augustyn
Wyznania

Św. Augustyn zawarł w "Wyznaniach" tajemnicę swojego życia: historię nawrócenia, świadectwo dramatycznej walki duchowej, poruszający obraz zmagań człowieka usiłującego uwolnić się od grzechu i skierować ku Bogu. Dzieło to jest zarazem wyjątkowym wyznaniem wiary i pochwałą Boga, który łaskawie pochyla się nad grzesznym człowiekiem.
 
Jan Paweł II
List Apostolski Augustinum Hipponensem
w 1600. rocznicę nawrócenia św. Augustyna
28 sierpnia 1986 r.
Jan Paweł II
Modlitwa na obchody
1650. rocznicy urodzin św. Augustyna
Benedykt XVI
Uczmy się pokory od św. Augustyna
Homilia podczas Mszy św.
w parku "Orti Borromaici" w Pawii, 22 kwietnia 2007 r.
Benedykt XVI
Moja pierwsza encyklika
wiele zawdzięcza myśli św. Augustyna
Nieszpory w bazylice św. Piotra w Pawii
(u grobu św. Augustyna), 22 kwietnia 2007 r.
Benedykt XVI
Św. Augustyn (audiencje generalne)

9 stycznia 2008 r.
16 stycznia 2008 r.
30 stycznia 2008 r.
20 lutego 2008 r.
27 lutego 2008 r. - o nawróceniu św. Augustyna
ks. Józef Naumowicz
Św. Augustyna droga do celibatu
Marek Wójtowicz SJ
Św. Augustyn - nawrócony łzami i modlitwą
apostol.pl
Święty Augustyn - biskup mimo woli
ks. prof. Jan Sochoń
Nawrócenie św. Augustyna
ks. Bronisław Sieńczak
Św. Augustyn
Dariusz Kowalczyk SJ
Dlaczego św. Augustyn nigdy się nie spowiadał?
gloria.tv
Św. Augustyn

Adwokat diabła
Khalida
Usta cezara
Werdykt Ilariusza
Państwo Boże
o. Jacek Salij OP
Nawrócenie - radykalizm czy zawierzenie?
Vox Domini
Gwiazda na niebie Ojców Kościoła
 
ls. Waldemar Turek
Historia pewnego nawrócenia

"Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna i tak nowa" - wołał św. Augustyn. Szukał długo i namiętnie. W filozofii, gnozie i herezjach. Błąkał się po manowcach jak zagubiona owca. W końcu znalazł. Odkrył, że Bóg jest blisko, w nim samym, na głębiach jego duszy. W Wyznaniach uwiecznił drogę swojego nawrócenia. To pokorne i szczere świadectwo grzesznika, który doświadczył bezwarunkowej Miłości.
Wiesław Dawidowski OSA
Św. Augustyn

Św. Augustyn z Hippony to jedna z najbardziej znanych postaci kultury chrześcijańskiej. Człowiek - szukający Boga, uwikłany w grzech i herezję. Filozof - zafascynowany Platonem i szukający Prawdy. Teolog - zakochany w słowie Bożym i Kościele. Jego dzieła to kamienie milowe w dziejach zagadnień dobra i zła, wiary i rozumu, łaski i natury oraz wielu innych. Bezsprzeczny geniusz.

Ostatnia aktualizacja: 31.03.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
Na wyspie Iona (Hy), u brzegów Szkocji - św. Egberta, biskupa. Uwikłany w spory między zwolennikami liturgii celtyckiej a tymi, którzy ją romanizowali, jaśniał pokorą i prostotą, właściwą wielu ówczesnym mnichom irlandzkim. Sławi go za to Beda, ale mimo wzmianek u tego dobrze poinformowanego historyka, wiele o Egbercie nie wiemy. Zmarł w samą Wielkanoc 729 r.

W Angers, we Francji - św. Marii Pelletier. Mając 19 lat wstąpiła do zgromadzenia, które założył św. Jan Eudes. Nieco później wyodrębniła się z niego gałąź, którą popularnie zwano magdalenkami, ponieważ rekrutowała się częściowo z dziewcząt nawróconych po życiu mało przykładnym. Potem założyła w Angers zgromadzenie pod wezwaniem Dobrego Pasterza. Zmarła w roku 1888. Kanonizował ją w roku 1940 Pius XII.

oraz:

św. Aleksandra, męczennika (+ II w.); świętych Bony i Dony (+ ok. 650); świętych męczenników Euzebiusza, Neona, Leoncjusza i Longina (+ ok. 303); św. Grzegorza, biskupa w Elwirze (+ ok. 392); św. Honoriusza, biskupa (+ 586); św. Mellita, biskupa (+ 624); św. Saby, dowódcy żołnierzy, męczennika (+ 272)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG