Na wyspie Iona (Hy), u brzegów Szkocji - św. Egberta, biskupa. Uwikłany w spory między zwolennikami liturgii celtyckiej a tymi, którzy ją romanizowali, jaśniał pokorą i prostotą, właściwą wielu ówczesnym mnichom irlandzkim. Sławi go za to Beda, ale mimo wzmianek u tego dobrze poinformowanego historyka, wiele o Egbercie nie wiemy. Zmarł w samą Wielkanoc 729 r.

W Angers, we Francji - św. Marii Pelletier. Mając 19 lat wstąpiła do zgromadzenia, które założył św. Jan Eudes. Nieco później wyodrębniła się z niego gałąź, którą popularnie zwano magdalenkami, ponieważ rekrutowała się częściowo z dziewcząt nawróconych po życiu mało przykładnym. Potem założyła w Angers zgromadzenie pod wezwaniem Dobrego Pasterza. Zmarła w roku 1888. Kanonizował ją w roku 1940 Pius XII.

oraz:

św. Aleksandra, męczennika (+ II w.); świętych Bony i Dony (+ ok. 650); świętych męczenników Euzebiusza, Neona, Leoncjusza i Longina (+ ok. 303); św. Grzegorza, biskupa w Elwirze (+ ok. 392); św. Honoriusza, biskupa (+ 586); św. Mellita, biskupa (+ 624); św. Saby, dowódcy żołnierzy, męczennika (+ 272)