WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

6 stycznia
Objawienie Pańskie - Trzej Królowie

Pokłon Trzech Króli

Pokłon Mędrców ze Wschodu złożony Dziecięciu Jezus, opisywany w Ewangelii przez św. Mateusza (Mt 2, 1-12), symbolizuje pokłon świata pogan, wszystkich ludzi, którzy klękają przed Bogiem Wcielonym. To jedno z najstarszych świąt w Kościele.

Trzej królowie być może byli astrologami, którzy ujrzeli gwiazdę - znak narodzin Króla. Jednak pozostanie tajemnicą, w jaki sposób stała się ona dla nich czytelnym znakiem, który wyprowadził ich w daleką i niebezpieczną podróż do Jerozolimy. Herod, podejmując ich, dowiaduje się o celu podróży. Podejrzewa, że narodził się rywal. Na podstawie proroctwa w księdze Micheasza (Mi 5, 1) kapłani jako miejsce narodzenia Mesjasza wymieniają Betlejem. Tam wyruszają Mędrcy. Odnajdując Dziecię Jezus, ofiarowują Mu swe dary. Otrzymawszy we śnie wskazówkę, aby nie wracali do Heroda, udają się do swoich krajów inną drogą.

Uroczystość Objawienia Pańskiego należy do pierwszych, które uświęcił Kościół. Na Wschodzie pierwsze jej ślady spotykamy już w III w. Tego właśnie dnia obchodził Kościół grecki święto Bożego Narodzenia, ale w treści znacznie poszerzonej: jako uroczystość Epifanii, czyli zjawienia się Boga na ziemi w tajemnicy wcielenia. Na Zachodzie uroczystość Objawienia Pańskiego datuje się od końca IV w. (oddzielnie od Bożego Narodzenia).
W Trzech Magach pierwotny Kościół widzi siebie, świat pogański, całą rodzinę ludzką, wśród której zjawił się Chrystus, a która w swoich przedstawicielach przychodzi z krańców świata złożyć Mu pokłon. Uniwersalność zbawienia akcentują także: sama nazwa święta, jego wysoka ranga i wszystkie teksty liturgii dzisiejszego dnia.

Pokłon Trzech Króli Ewangelista nie pisze o królach, ale o Magach. Ze słowem tym dość często spotykamy się w Starym Testamencie (Kpł 19, 21; 20, 6; 2 Krn 33, 6; Dn 1, 20; 2, 2. 10. 27; 4, 4; 5, 7. 11). Oznaczano tym wyrażeniem astrologów. Herodot, historyk grecki, przez Magów rozumie szczep irański. Ksantos, Kermodoros i Arystoteles przez Magów rozumieją uczniów Zaratustry.
Św. Mateusz krainę Magów nazywa ogólnym mianem Wschód. Za czasów Chrystusa Pana przez Wschód rozumiano cały obszar na wschód od rzeki Jordanu - a więc Arabię, Babilonię, Persję. Legenda, że jeden z Magów pochodził z murzyńskiej Afryki, wywodzi się zapewne z proroctwa Psalmu 71: "Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary. Królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie... Przeto będzie żył i dadzą Mu złoto z Saby". Przez królestwo Szeby rozumiano Abisynię (dawna nazwa Etiopii). Na podstawie tego tekstu powstała także tradycja, że Magowie byli królami. Tak ich też powszechnie przedstawia ikonografia.
Prorok Izajasz nie pisze wprost o królach, którzy mają przybyć do Mesjasza, ale przytacza dary, jakie Mu mają złożyć: "Zaleje cię mnogość wielbłądów, dromadery z Madianu i Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, ofiarują złoto i kadzidło" (Iz 60, 6). Kadzidło i mirra były wówczas na wagę złota. Należały bowiem do najkosztowniejszych darów.
Św. Mateusz nie podaje także liczby Magów. Malowidła w katakumbach rzymskich z wieku II i III pokazują ich dwóch, czterech lub sześciu. U Syryjczyków i Ormian występuje ich nawet dwunastu. Przeważa jednak w tradycji Kościoła stanowczo liczba trzy ze względu na opis, że złożyli trzy dary. Tę liczbę np. spotykamy we wspaniałej mozaice w bazylice św. Apolinarego w Rawennie z wieku VI. Także Orygenes podaje tę liczbę jako pierwszy wśród pisarzy chrześcijańskich. Dopiero od wieku VIII pojawiają się imiona Trzech Magów: Kacper, Melchior i Baltazar. Są one zupełnie dowolne, nie potwierdzone niczym.

Kepler usiłował wytłumaczyć gwiazdę betlejemską przez zbliżenie Jowisza i Saturna, jakie zdarzyło się w 7 roku przed narodzeniem Chrystusa (trzeba w tym miejscu przypomnieć, że liczenie lat od urodzenia Jezusa wprowadził dopiero w VI w. Dionizy Exiguus; przy obliczeniach pomylił się jednak o 7 lat - Jezus faktycznie urodził się w 7 roku przed naszą erą). Inni przypuszczają, że była to kometa Halleya, która także w owym czasie się ukazała. Jednak z całego opisu Ewangelii wynika, że była to gwiazda cudowna. Ona bowiem zawiodła Magów aż do Jerozolimy, potem do Betlejem. Stanęła też nad miejscem, w którym mieszkała Święta Rodzina. Św. Mateusz nie tłumaczy nam, czy tę gwiazdę widzieli także inni ludzie.
Żydzi przebywali na Wschodzie, w Babilonii i Persji, przez wiele lat w niewoli (606-538 przed Chr.). Znane więc mogło być Magom proroctwo Balaama: "Wschodzi gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło" (Lb 24, 17). U ludów Wschodu panowało wówczas powszechne przekonanie, że każdy człowiek ma swoją gwiazdę.

Pokłon Trzech Króli Kiedy Magowie przybyli do Syna Bożego? Z całą pewnością po ofiarowaniu Go w świątyni. Według relacji Ewangelisty, że Herod kazał wymordować dzieci do dwóch lat, wynika, iż Magowie przybyli do Betlejem, kiedy Chrystus miał co najmniej kilka miesięcy, a może nawet ponad rok. Magowie nie zastali Jezusa w stajni; św. Mateusz pisze wyraźnie, że gwiazda stanęła nad "domem" (Mt 2, 11). Było w nim jednak bardzo ubogo. A jednak Mędrcy "upadli przed Nim na twarz i oddali Mu pokłon". Padano na twarz w owych czasach tylko przed władcami albo w świątyni przed bóstwami. Magowie byli przekonani, że Dziecię jest przyszłym królem Izraela.
Według podania, które jednak trudno potwierdzić historycznie, Magowie mieli powrócić do swojej krainy, a kiedy jeden z Apostołów głosił tam Ewangelię, mieli przyjąć chrzest. Legenda głosi, że nawet zostali wyświęceni na biskupów i mieli ponieść śmierć męczeńską. Pobożność średniowieczna, która chciała posiadać relikwie po świętych i pilnie je zbierała, głosi, że ciała Trzech Magów miały znajdować się w mieście Savah (Seuva). Marco Polo w podróży na Daleki Wschód (wiek XIII) pisze w swym pamiętniku: "Jest w Persji miasto Savah, z którego wyszli trzej Magowie, kiedy udali się, aby pokłon złożyć Jezusowi Chrystusowi. W mieście tym znajdują się trzy wspaniałe i potężne grobowce, w których zostali złożeni Trzej Magowie. Ciała ich są aż dotąd pięknie zachowane cało tak, że nawet można oglądać ich włosy i brody".
Identyczny opis zostawił także bł. Oderyk z Pordenone w roku 1320. Jednak legenda z wieku XII głosi, że w wieku VI relikwie Trzech Magów miał otrzymać od cesarza z Konstantynopola biskup Mediolanu, św. Eustorgiusz. Do Konstantynopola zaś miała je przewieźć św. Helena cesarzowa. W roku 1164 Fryderyk I Barbarossa po zajęciu Mediolanu za poradą biskupa Rajnolda z Daszel zabrał je z Mediolanu do Kolonii, gdzie umieścił je w kościele św. Piotra. Do dziś w katedrze kolońskiej za głównym ołtarzem znajduje się relikwiarz Trzech Króli, arcydzieło sztuki złotniczej.

Pokłon Trzech Króli

Od XV/XVI w. w kościołach poświęca się dziś kadzidło i kredę. Kredą oznaczamy drzwi na znak, że w naszym mieszkaniu przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego. Piszemy na drzwiach litery K+M+B, które mają oznaczać imiona Mędrców lub też mogą być pierwszymi literami łacińskiego zdania: (Niech) Chrystus mieszkanie błogosławi - po łacinie:

Christus mansionem benedicat

Zwykle dodajemy jeszcze aktualny rok.


Król Jan Kazimierz miał zwyczaj, że w uroczystość Objawienia Pańskiego składał na ołtarzu jako ofiarę wszystkie monety bite w roku ubiegłym. Święconym złotem dotykano całej szyi, by uchronić ją od choroby. Kadzidłem okadzano domy i obory, a w nich chore zwierzęta. Przy każdym kościele stały od świtu stragany, na których sprzedawano kadzidło i kredę. Zwyczaj okadzania ołtarzy spotykamy u wielu narodów starożytnych, także wśród Żydów (Wj 30, 1. 7-9; Łk 1). W Biblii jest mowa o kadzidle i mirze 22 razy. Mirra to żywica drzewa Commiphore, a kadzidło - to żywica z różnych drzew, z domieszką aromatów wszystkich ziół. Drzew wonnych, balsamów jest ponad 10 gatunków. Rosną głównie w Afryce (Somalia i Etiopia) i w Arabii Saudyjskiej.
W dawnej Polsce w domach pod koniec obiadu świątecznego roznoszono ciasto. Kto otrzymał ciasto z migdałem, był królem migdałowym. Dzieci chodziły po domach z gwiazdą i śpiewem kolęd, otrzymując od gospodyni "szczodraki", czyli rogale. Śpiewało się kolędy o Trzech Królach. Czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli uważano tak dalece za święty, że nie wykonywano w nim żadnych ciężkich prac, jak np.: młocki, mielenia ziarna na żarnach, kobiety przerywały przędzenie.

W ikonografii od czasów wczesnochrześcijańskich Trzej Królowie są przedstawiani jako ludzie Wschodu w barwnych, częstokroć perskich szatach. W X wieku otrzymują korony. Z czasem w malarstwie i rzeźbie rozwijają się różne typy ikonograficzne Mędrców.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Jan Paweł II
Bądźcie wiernymi sługami nowej ewangelizacji
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 1998 r.
Jan Paweł II
Działanie Ducha Świętego w Kościele
Anioł Pański, 6 stycznia 1998 r.
Jan Paweł II
Słudzy Bożej Epifanii
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 1999 r.
Jan Paweł II
Ludzkość potrzebuje Chrystusa
Anioł Pański, 6 stycznia 1999 r.
Jan Paweł II
Chrystus prowadzi narody wędrujące przez dzieje
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2000 r.
Jan Paweł II
Maryi zawierzamy sprawę jedności Kościoła
Anioł Pański, 6 stycznia 2000 r.
Jan Paweł II
Rozpalać nadzieję
Anioł Pański, 6 stycznia 2002 r.
Jan Paweł II
Ukazujcie ludziom piękno Ewangelii
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2003 r.
Jan Paweł II
Światłość narodów
Anioł Pański, 6 stycznia 2003 r.
Jan Paweł II
Światło Dobrej Nowiny
Anioł Pański, 6 stycznia 2004 r.
Jan Paweł II
Śladami Mędrców
Anioł Pański, 6 stycznia 2005 r.
 
Benedykt XVI
Chrystus objawia się wszystkim narodom
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2006 r.
Benedykt XVI
Światło Chrystusa ogarnia cały świat
Anioł Pański, 6 stycznia 2006 r.
Benedykt XVI
Aby ludzie wszystkich narodów i religii
uwierzyli w Chrystusa
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2007 r.
Benedykt XVI
Objawienie Chrystusa objawieniem Kościoła
Anioł Pański, 6 stycznia 2007 r.
Benedykt XVI
Potrzebujemy odwagi Mędrców,
opartej na niewzruszonej nadziei
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2008 r.
Benedykt XVI
Kościół wskazuje drogę do Jezusa
Anioł Pański, 6 stycznia 2008 r.
Benedykt XVI
Jak gwiazda Mędrców,
tak Kościół prowadzi ludzi do Jezusa
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Nie zamykajmy serca
na Chrystusową Ewangelię zbawienia
Anioł Pański, 6 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Mędrcy ze Wschodu rozpoczęli procesję ludów
za betlejemską światłością
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2010 r.
Benedykt XVI
W poszukiwaniu prawdy
Mędrcy kierują się rozumem i wiarą
Anioł Pański, 6 stycznia 2010 r.
Benedykt XVI
Mędrcy poszukujący znaków obecności Boga
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2011 r.
Benedykt XVI
Epifania zapowiada otwarcie Kościoła
na ewangelizację świata
Anioł Pański, 6 stycznia 2011 r.
Benedykt XVI
Mędrcy byli ludźmi o niespokojnym sercu
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2012 r.
Benedykt XVI
Światłość z nieba na widnokręgu ludzkości
Anioł Pański, 6 stycznia 2012 r.
Benedykt XVI
Jak niespokojni poszukiwacze Boga
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2013 r.
Benedykt XVI
Mędrcy reprezentują narody w drodze do Boga
Anioł Pański, 6 stycznia 2013 r.
 
Franciszek
Nie dać się zwieść pozorom
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2014 r.
Franciszek
Bóg nas zawsze uprzedza!
Anioł Pański, 6 stycznia 2014 r.
Franciszek
Gdzie mogę Go spotkać?
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2015 r.
Franciszek
Życie jest pielgrzymowaniem
Anioł Pański, 6 stycznia 2015 r.
Franciszek
Powołaniem Kościoła jest misja
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2016 r.
Franciszek
Serce i umysł otwarte na perspektywę Boga
Anioł Pański, 6 stycznia 2016 r.
Franciszek
O świętej tęsknocie za Bogiem
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2017 r.
Franciszek
Tam, gdzie jest Bóg, tam jest radość
Anioł Pański, 6 stycznia 2017 r.
Franciszek
Zobaczyć gwiazdę, wyruszyć w drogę
i ofiarować dary
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2018 r.
Franciszek
Naśladujmy przykład Mędrców
Anioł Pański, 6 stycznia 2018 r.
Franciszek
Łagodne światło pokornej miłości
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2019 r.
Franciszek
Nie zatrzymujmy się na zewnętrznych oznakach
Bożego Narodzenia
Anioł Pański, 6 stycznia 2019 r.
Franciszek
Odkryjmy wartość adoracji
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2020 r.
Franciszek
Bądźmy świadkami Chrystusa tam, gdzie jesteśmy
Anioł Pański, 6 stycznia 2020 r.
Franciszek
Bądźmy prawdziwymi czcicielami Boga
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2021 r.
Franciszek
Jesteśmy wezwani do fascynacji Chrystusem
Anioł Pański, 6 stycznia 2021 r.
Franciszek
Gdzie jesteśmy na drodze wiary?
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2022 r.
Franciszek
Bez pokory serca nie można oddawać czci Bogu
Anioł Pański, 6 stycznia 2022 r.
Franciszek
Niepokój pytań, ryzyko drogi, zadziwienie adoracji
Homilia podczas Mszy św., 6 stycznia 2023 r.
Franciszek
Boga spotyka się w pokorze, milczeniu, adoracji
Anioł Pański, 6 stycznia 2023 r.
 
Gość Niedzielny
Przyszedł do wszystkich
wiara.pl
Objawienie Pańskie

Trzej Królowie: Zagadka wschodnich mędrców
Objawienie Pańskie - co naprawdę świętujemy?
Objawienie Pańskie w Piśmie Świętym
Kiedy Zachód był na wschodzie
Mędrcy czy królowie, gwiazda czy kometa?
K+M+B 20... - Objawienie Pańskie w zwyczajach
Czarodziejska noc
Tak świętowano Objawienie Pańskie w IV wieku...
ks. Tadeusz Kasabuła
Trzej Królowie i Gwiazda Betlejemska...
Aleksandra Polewska
Trzej Królowie - zagadka historii
ks. Krzysztof Dorosz
Tajemniczy Królowie
Marta Anna Dacko
Trzej Królowie
o. Jan Stanisław Rudziński OSPPE
Magowie...
Alina Ziętek-Salwik
O Gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym...
ks. Włodzimierz Kwietniewski
Trzej Królowie jadą
Emil Biela
Bądź czwartym Królem
Grzegorz Gęsikowski
Objawienie Pańskie (Epifania, Trzech Króli)
dk. Waldemar Niewiński
Uroczystość Objawienia Pańskiego
Patrycja Skrobańska
Święto Trzech Króli
Agnieszka Szymańska
Objawienie Pańskie K+M+B
Justyna Wołoszka
Epifania - wielkie święto wiary
Andrzej Ogniewski
Sukces szukających Boga
Piotr Klejny
Bóg się objawia
Stanisław Pawłowski
Święto Trzech Króli
ks. Henryk Zieliński
Mędrcy czy uczeni?
KAI
To najcenniejszy relikwiarz Trzech Króli
Krystyna Marcinek
Światłość w ciemności świeci
Małgorzata Batko
W drodze do źródła światła
Małgorzata Poździk
O uroczystości Objawienia Pańskiego
Anna Wojna
Epifania

Ostatnia aktualizacja: 31.12.2023


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Rzymie - św. Rafaeli Marii Porras, założycielki zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Zmarła w roku 1925. Błogosławioną ogłoszona została w roku 1952, natomiast kanonizowana została w roku 1977.

oraz:

św. Karola z Sezze, zakonnika (+ 1670); św. Makry, dziewicy i męczennicy (+ III w.); św. Melaniusza, biskupa (+ ok. 530)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG